หินอัศจรรย์ หรือ Diamond Hope เป็นหินบางชนิดที่เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในวงการเครื่องประดับ แต่มีเรื่องราวเศร้าหลายประการอยู่เบื้องหลังที่น้อยคนทราบถึง ในบทความนี้เราจะสำรวจเรื่องราวของหินอัศจรรย์และเรื่องราวที่ซ่อนเร้นอยู่ข้างหลังมัน
หินอัศจรรย์นั้นมีเอกลักษณ์ที่เฉพาะเจาะจง มันมีลักษณะเป็นเหมือนเพชร แต่มีขนาดใหญ่กว่าและมักมีความขุ่นมากกว่า ชื่อ Diamond Hope มาจากชื่อเรือในภาษาอังกฤษที่ใช้ในการขนส่งหินอัศจรรย์จากเอฟริกาไปยังยุโรปในศตวรรษที่ 17 ในช่วงเวลานั้น หินอัศจรรย์เคยถูกเรียกชื่อว่า “หินมนุษย์สามี” เนื่องจากความขุ่นและความกลมกลืนของมันทำให้มันดูเหมือนไข่ไก่ที่ใหญ่มาก
แต่นอกจากความงดงามที่มีอยู่ หินอัศจรรย์ยังมีเรื่องราวโศกเศร้าอยู่เบื้องหลัง ในปี ยุคทองคำ มันเคยถูกขโมยออกไปจากที่สถานที่เก็บรักษาในพระราชวังตามคำสั่งของฝ่ายกษัตริย์ และต่อมาได้มีการหาหินอัศจรรย์นี้ในระยะเวลาหลายปี ตำรวจได้เรียนรู้ว่ามีการซ่อนเร้นและการข่มขืนที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ และเมื่อถูกค้นพบอีกครั้ง หินอัศจรรย์นั้นได้ถูกหายไปอีกครั้ง
เรื่องราวเศร้าเกี่ยวกับหินอัศจรรย์ยังไม่จบตรงนี้เท่านั้น ในปี ค.ศ. 1910 หินอัศจรรย์ถูกขายไปยังที่เก็บรักษาในพระราชวังและถูกส่งไปยังกรมธนบดีแห่งรัฐรวมเงินหนึ่งในประเทศแมริแลนด์ แต่ในเวลาใกล้เคียงกับสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ในปี ค.ศ. 1941 มันถูกขโมยอีกครั้ง นี่เป็นเรื่องราวที่เป็นการละเมิดความศักดิ์สิทธิ์และความเป็นที่นับถือของหินอัศจรรย์ ซึ่งเชื่อว่ามีเพียงหนึ่งคนที่แท้จริงสามารถควบคุมและเพื่อการใช้งานต่อไปได้
ถึงแม้หินอัศจรรย์จะเป็นที่รู้จักในวงการเครื่องประดับและมีความสำคัญในเรื่องของความงดงามและความมีค่า แต่มันก็มีเรื่องราวหลายประการที่ทำให้เรารู้สึกเศร้าเสียและเข้าใจว่าความมีค่าของมันก็มาพร้อมกับเรื่องราวที่เงียบนิ่งและเศร้าใจ